Ne Okumuştum?

 Okuyup bitirdiğimde tek hissettiğim muazzam bir yalnızlıktı. Sevgisizlikti. Yine nefis inşa edilmiş bir karakter bizleri hayatında zaman yolculuğuna çıkarıyor. İnternette denk gelirken kısa ama şahane bir yoruma denk geldim, burada paylaşıyorum. Tavsiye ederim. "Kitap da kırklı yaşlarına yaklaşmış ama hiç bir zaman kendini kanıtlayamamış bir adamın hikayesi anlatılıyor. "Zamanının dışında bir adamdım ben. Ya da karakterimde bir kusur, temelinde her geçen sene büyüyen bir çatlak vardı. " kendi deyimiyle o kapatamadığı çatlaklarla hep kendini sorgulayan bir adam. Kitabı okurken karakterin zamanda yolculuğuna şahit oluyorsunuz. Bazen küçük bir çocuk bazen 20 li yaşlarda yeni yetme bir genç bazen yorgun ama kendini hiç olgun hissetmeyen orta yaşlar. Düşünmek lazım dedim kendi kendime. Çocuklarımıza kızarken onlar yokmuş gibi davranırken üzüldükleri zaman duygularını küçümsediğimiz zaman durup kendimizi yoklamalıyız. Bu zamanın küçük ruhlarının içinde açtığımız küçük çatlakl

 "Bir kadının yanan bir evde kalmasına yol açtıklarına göre, kitaplarda bir şeyler olmalı... hayal edemeyeceğimiz bir şeyler; orada bir şeyler olmalı." "Kitaplar unutmaktan korktuğumuz bir sürü şeyi depoladığımız kapların bir türüydü yalnızca." "Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anlıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir." "Montag binlerce yüzün bahçelere, arka sokaklara ve gökyüzüne baktığını hayal etti; perdelerin gizlediği o yüzler solgundu, gecenin karşısında ürkmüş yüzlerdi, elektrikli mağaralardan dışarıya göz atan gri hayvanlar gibiydiler..." Üsttekiler benim altını çizdiklerim. Kitap hakkında o kadar çok şey duydum ki duyduklarımı unutup sıfır, temiz bir zihinle okumaya başlamak istedim. İyi ki de öyle yapmışım. Beklediğimden çok daha iyi bir kitaptı. İnanılmaz güzel karakter inşaları vardı. Ana karakter, yan karakterler, mekanik tazı.... sonundaki kaçış ve "kendileri gibi oldukl

 Söylenecek bir şey yok kitap hakkında. Okumadıysanız bu sizin ayıbınız :) Her sene en az iki kere okuyacağım diye kendime söz vermiştim ama sözümü tutmadım, kitapta son okuduğum tarihi de not etmişim, en son 2017 de okumuşum, bu da benim ayıbım olarak burada dursun. Zaten cümlelerine, akışına diyecek bir şey yok ama nedense bu sefer farklı bir yerini çizdim. Bu arada sevgili okur, eğer ki evlat sahibiyseniz çocuğunuza bu muhteşem eseri okutun. Hayatın çarpıklığını bu kadar sert ama bir o kadar naif dile getiren başka kitap olamaz. "Tanrı size bir yüz vermiş, siz tutup başka bir yüz yapıyorsunuz kendinize. Kırıtmalar, fıkırdamalar, yapmacıklı konuşmalar, Tanrının yarattıklarına uydurma ad takmalar, hayasızlığı saflık gibi göstermeler. Hadi canım, ben yokum artık bunlarda, deli etti bunlar beni!"